Vandaag kreeg ik een tekstbericht met de melding dat de regering een Coronapremie van €325,86 had voorzien voor alle gezinnen. Ter controle moest ik eerst nog mijn verificatie in orde brengen via de website. Uiteraard nep, maar wel goed uitgevoerd moet ik toegeven. Wat het ook realistisch maakt is dat het telefoonnummer van de afzender, een Belgisch gsm-nummer, er gewoon bij stond.”
Als steekproef vroeg ik aan mijn N-VA collega’s in de Kamer wie ook dergelijke phishing sms’jes had ontvangen. Tot mijn verbazing antwoordde bijna de helft affirmatief.
De overheid doet op dit ogenblik niet voldoende om het probleem aan te pakken. Ministers waarschuwen wel voor het probleem op Twitter maar de mensen die dit medium gebruiken zijn in eerste instantie niet de mensen die vallen voor dergelijke vormen van oplichting.
SMS phishing is aan een stevige opmars bezig, men laat een aantal kansen liggen om het probleem kordaat aan te pakken. Wat men zou kunnen doen:
- Sinds een aantal jaar is het niet meer mogelijk om anonieme simkaarten te gebruiken, dat betekent dat het makkelijk is om te achterhalen op wiens naam die kaarten staan.
- Een zwarte lijst bijhouden en de telecomoperatoren die nummers laten blokkeren.
- Een nummer en website voorzien waar burgers dergelijke phishing-berichten kunnen rapporteren
- Wetgeving maken die het Telecomoperatoren toelaat om verstuurde sms en e-mailberichten te screenen. Als die teksten bevatten die grotendeels lijken op eerder gemelde fraudeberichten, dan kunnen die geblokkeerd worden.
Conclusie: De regering moet veel kordater optreden, de straffen verhogen voor oplichting en proactieve stappen ondernemen om achter cybercriminelen aan te gaan. Nu krijgen oplichters te vaak carte blanche. Ik zal in ieder gevak de bevoegde minister hierover interpelleren en onderneem ondertussen zelf wetgevende initiatieven in die zin.
