Geachte heer Peeters,
Dank voor uw uitvoerige toelichting vandaag, zowel hier als in de media. Hoewel ik niet veel vragen zal stellen, wil ik wel mijn inzichten delen na vijf jaar intensieve opvolging van bpost.
Bpost profileert zich als een a) autonoom, b) beursgenoteerd en c) overheidsbedrijf. Echter, deze elementen lijken onderling in conflict. Autonomie stelt het bedrijf in staat eigen beslissingen te nemen ten behoeve van groei, wat wel eens kan botsen met de overheidsrol. Dit was bijvoorbeeld zichtbaar in de verkoop van de press shops aan Golden Palace, een stap die zakelijk verdedigbaar was, maar politiek moeilijk lag.
Als beursgenoteerd bedrijf is bpost dan weer primair verantwoordelijk tegenover zijn aandeelhouders, gericht op rendement en als overheidsbedrijf moet het mee zorgen voor tewerkstelling. Dit wordt nog eens complexer doordat de overheid zowel grootaandeelhouder als hoofdklant is. Daarnaast is bpost de grootste werkgever van het land. Dit brengt allemaal vele tegenstrijdige belangen samen binnen één organisatie.
De subsidies die bpost ontvangt, met name voor het krantencontract en het beheerscontract, roepen ook vragen op. Hoewel deze jaarlijks 300 miljoen euro bedragen, verstoren ze de concurrentie op de pakjesmarkt, waar bpost domineert. De huidige wetgeving, zoals de pakjeswet van minister De Sutter, versterkt deze oneerlijke concurrentie verder.
Oplossing: Vanuit ons standpunt zou een vermindering van de overheidsdeelname tot een strategisch belang van zo'n 15 tot 20 procent al veel van deze problemen oplossen. Hoewel, hiervoor is timing cruciaal ; een verkoop in een dalperiode van het aandeel zoals nu, is niet aan te raden.
Meneer Peeters, het is bemoedigend te horen dat u van de subsidies af wilt en streeft naar een zelfstandig en rendabel bedrijf. In deze visie vindt u een bondgenoot in de N-VA.
Ik wens u alvast veel succes bij Bpost en adviseer waakzaam te blijven voor interne krachten die de status quo willen handhaven.
Michael Freilich
