Aanleiding was de benoeming, eind januari, van Axel Desmedt als nieuwe topman van de Belgische Mededingingsautoriteit (BMA). De capaciteiten van die man worden niet zozeer in twijfel getrokken, maar de benoeming is toch wel bijzonder te noemen, aangezien de heer Desmedt de partner is van mevrouw Sophie De Schrevel, de persoon die de dienst regelgeving bij bpost leidt.
De BMA voert momenteel immers nog steeds een onderzoek naar mogelijke schendingen van de mededingingsregels bij offertes die bpost indiende in het kader van de omstreden persconcessie. De nieuwe topman van de BMA is dus de partner van de persoon die zich bij bpost rechtstreeks met dat dossier bezighoudt. Meer nog, de broer van Axel Desmedt is niemand minder dan Yvan Desmedt, een partner bij advocatenkantoor Jones Day, dat ook dossiers beheert voor bpost.
Ook in november was er al een bedenkelijke transfer toen Véronique Thirion een zitje kreeg in de raad van bestuur bij bpost, terwijl zij een gewezen auditeur-generaal is bij de BMA.
Kamerlid Michael Freilich (N-VA): “Als overheid moet je niet alleen volle neutraliteit behouden, je mag ook niet de schijn van partijdigheid wekken. Da’s gewoon een principe van goed bestuur. Maar de regering heeft dat alvast nagelaten bij deze benoemingen. Ik vroeg dan ook dat de regering deze benoemingen zou terugdraaien om zware imagoschade verder te vermijden” .
Minister Dermagne verdedigde zich door te stellen dat de BMA interne procedures heeft om belangenconflicten te vermijden en dat de voorzitter zich bijvoorbeeld kan laten vervangen zodat hij niet moet zetelen in zaken waarin hij een belangenconflict heeft.
“Dus, dit verhaaltje gaat in het kort als volgt. De man van de stroopster wordt hoofd van de boswachters. Er wordt plechtig beloofd dat de chef géén boete aan zijn vrouw zal uitschrijven, maar het staat de mensen van zijn team vrij om dat wél te doen. En dan moeten wij nog geloven dat die stroopster uiteindelijk een gepaste sanctie zal krijgen? Door dit soort van benoemingen, en door daar dan nog halsstarrig aan vast te houden, ondermijnt Vivaldi het geloof van de burger in de rechtsstaat. Waar alle andere partijen zwijgen, zal N-VA altijd dergelijke wanpraktijken blijven aankaarten.”, besluit Freilich.
